En dan bedoelen we de eerste generatie branies, de grondleggers van ons bestaan in Nederland. Ze hebben ons aanpassen geleerd (dat proberen we nu weer af te leren) ze hebben ons geleerd “Het hoofd dat boven het rijstveld uitsteekt, wordt als eerste afgehakt” (wij meppen nu terug met buigbare bamboestokken, de Indo kepala’s mogen gezien worden!) Maar wat ze ons bovenal geleerd hebben is veerkracht. We gaan altijd door, ongeacht de omstandigheden. Ze leerden ons de kunst van de liefde, door eten, door aanraking en gastvrijheid. Door hun geleden ontheemding, hebben wij altijd een thuis op het randje tussen oost en west. Zijn wij niet half, niet een beetje, maar heel in de vereniging tussen die twee.